Türkiye’nin ilk kadın motosiklet yarışçısı Name Ekin, başarısının sırrını Karar’a anlattı
Name Ekin, motosiklet yarışlarına katılmaya başladığında pistlerde henüz kadınlar yoktu. Önceleri erkeklerle yarıştı, “Yapamaz” diyenler oldu. 1000cc grubu, bayanlar kategorisine göre çok zordu ama o yılmadı ve birçok şampiyonluk kazandı.
Türkiye’nin ilk kadın motosikletçisi kızı Name, yarışmalara başladığında pistlerde tekti. Önceleri erkeklerle yarışmaya katıldı, başarılı da oldu. Onu çekemeyenler, “Bu spora yeni başlayan bir bayan nasıl olur, erkeklerle süratte kapışabilir” dedi. Güldüler geçtiler. Erkek sporcuların yarıştığı 1000cc grubu, kadınlar kategorisine göre çok daha zordu ama o yılmadı. Burada SuperSport C yarışına katıldı, D yarışında 2 kez 2., bir kez 4. oldu ve yeteneğini ortaya koydu. Name Ekin, kariyeri ile ilgili, Karar gazetesine önemli açıklamalar yaptı. İşte Name’nin açıklamaları…
-Bir bayan olarak erkeklerle yarışmak nasıl bir duygu idi?
Çok zevkli! Rekabeti seviyorum. Pistte katıldığım ilk yarışta birkaç erkek yarışçı aralarında imza toplayıp “Pistte kızın ne işi var?” dediler. Çok hayal yıkıcı bir durumdu. Erkekler kategorisinde yarışan ilk ve tek kadın olarak 2005 yılında Türkiye 2. si oldum. Nasıl bir duygu olduğunu tahmin edersiniz…
-Türkiye’nin en hızlı bayan sporcusu olarak hız sizin için ne ifade ediyor?
Çıktığım hızda hala motoru kontrol edebiliyor ve sonrasında freni yeterli kullanabiliyorsam olaya hakim olduğumun kanıtıdır. Bunun dışında hız kontrolsüzse; çalışacak, öğrenecek çok yolum olduğunu ifade ediyor. Pist yarışlarında hız çok önemli. En hızlı olan kazanır ama bu sadece en hızlı olmakla bitmiyor. O hızda doğru kararları verip, doğru hamleleri yapabilmektir.
-Sizce sürat nedir? Kontrol edemiyorsanız büyük tehlike! Bence sürat zor değil. Zor olan o hızlara çıktığınızda kontrolü hala elinizde tutabilmek ve gerektiği yerde sabit bir şekilde durdurabilmenizdir. Kazaların çoğu kontrolsüzlük ve tecrübesizlikten geliyor.
-Motosiklet ile trafiğe çıkıyor musunuz?
İlk motosikletim 2003 yılında oldu ve 100 metre ileride ki markete bile motosikletimle giderdim. İlk motosikletimi aldığım yıldan 2005’te ikincisini alana kadar yaptığım yol 42.500 km. Motosikletim kapının önünde dururken evde hiç bir şey yapmadan oturuyor olmak mümkün değil. Kendinize mutlaka gidecek bir yol buluyorsunuz. Bazı geceler yatağımdan kalkıp, giyinip motosikletime biner ve yol yapardım. İstanbul’dan İzmit’e, yetmediyse Bursa’ya, o da yetmediyse Susurluk’a kadar gidip bir şeyler atıştırıp eve dönerdim. Yunanistan ve İtalya’da yaptığım yollar da ayrı birer macera oldu.
-Name Ekin nasıl bir sporcu, ilginç yönlerini söyler misin?
Bana neyi yapamayacağımı söyle, sana nasıl yapıldığını göstereyim. Kendimi hep bunun içinde buluyorum. Babamın (Namık Ekin) yazdığı kitabın adı “İmkansız sadece bir kelimedir” Sınırlarımızı kendimiz koyarız. Onlar beynimizin içinde ki düşüncelerdir. Her şeyi yapabilirim demiyorum. Kendi kapasitemi ve antrenman bilgi birikimimi kullanarak karar veriyorum. (celal demirbilek- karar)
