|
Teğmenim (Bu şiir 1953 yılında Çanakkale’nin Nara Burnu’nda Naboland şilebi ile çarpışarak batan “Dumlupınar Denizaltısı” için yazılmıştı.) Teğmenim !!! Yurdumun en güzel defnelerini takmıştım alnına Gemilerin de kardeşliği vardır teğmenim Ben Oflu Hasan’ım Bilirim anacığım bilirim Bir bayrak var gözlerimde teğmenim bir bayrak Ayhan HÜNALP |
Dumlupınar (D-6)
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Başlığın diğer anlamları için Dumlupınar (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.
Kariyer (ABD) |
|
İsmi: |
USS Blower (SS-325) |
İnşa eden: |
|
Kızağa konulması: |
15 Temmuz 1943 |
Denize indirme: |
23 Nisan 1944 |
Görevlendirme: |
10 Ağustos 1944 |
Hizmetten çıkışı: |
16 Kasım 1950 |
Liste dışı: |
20 Aralık 1950 |
Akıbet: |
Türkiye‘ye transfer, 16 Kasım 1950 |
Kariyer (Türkiye) |
|
İsmi: |
TCG Dumlupınar |
Satın alınışı: |
16 Kasım 1950 |
Genel karakteristik |
|
Sınıf ve tipi: |
|
Deplasman: |
|
Uzunluk: |
311 ft 9 in (95.0 m) |
Işın: |
27 ft 3 in (8.3 m) |
Su çekimi: |
16 ft 10 in (5.1 m) maximum |
İtme gücü: |
|
Hız: |
2.025 knots (3,750 km/h) su yüzeyi |
Menzil: |
11.000 deniz mili (20,000 km) su yüzeyi 10 knot (19 km/h) |
Dayanıklılık: |
48 saat 2 knot (3.7 km/h) su altı |
Test derinliği: |
400 ft (120 m) |
Kişi kapasitesi: |
10 subay, 70–71 asker |
Silah donanımı: |
TCG Dumlupınar, 4 Nisan 1953 günü I. İnönü denizaltısı ile Akdenizdeki NATO Blue Sea tatbikatındandönerken 86 kişilik mürettebatı ile batan Türk denizaltısı. Türk Donanması’na 16 Kasım 1950 – 04 Nisan 1953 tarihleri arasında hizmet etmiştir.
Konu başlıkları
[gizle]
- 1 USS Blower
- 2 Dumlupınar faciası
- 3 TCG Dumlupınar ‘da Hayatını Kaybeden Denizciler
- 4 Kaynakça
- 5 Dış bağlantılar
USS Blower[değiştir | kaynağı değiştir]
ABD Deniz Kuvvetleri için 1944 yılında Electric Boat Co. Groton Connecticut tarafından üretilen Balao sınıfı denizaltının ilk adı USS Blower (SS-325)’dır. Pearl Harbor’a 16 Aralık 1944 tarihinde gelen denizaltı yapılan tamirat ve bakımların ardından II. Dünya Savaşı sırasındaki ilk devriye görevine 17 Ocak 1945 günü çıkar. Cava Adası ve Güney Çin Denizinde üç ayrı devriye görevini tamamlayarak 28 Temmuz 1945 günü Avustralya’daki Fremantle limanına demirler. Eylül 1945’de Mariana Adaları bölgesinde tatbikatlara katılır. 1946-1949 yılları arasında Pasifik Filosuna bağlı kalır. Ağustos-Eylül 1948 arasında Alaska’daki radar ve sonar tatbikatlarına katılır. 1950 yılında Atlantik Filosuna devredilen denizaltı 3 Mart günü Filadelfiya’ya gelerek bakıma grer. 27 Eylül tarihinde Connecticut’a gelen denizaltıda Türk Deniz Kuvvetleri personeli eğitim görür. 16 Kasım 1950 günü ABD envanterinden çıkartılan denizaltı ABD-Türkiye arasındaki Ortak Savunma Destek Yasası kapsamında Türk Deniz Kuvvetlerine devredilir ve TCG Dumlupınar adını alır.[1]
Dumlupınar faciası[değiştir | kaynağı değiştir]
1953 yılında, 3 Nisan‘ı 4 Nisan‘a bağlayan gece su üstünden seyrederken, saat 2:10 sularında Çanakkale boğazıNara Burnu açıklarında Naboland adlı bir İsveç yük gemisiyle çarpıştı. Naboland, baş torpido dairesinin sancak tarafından Dumlupınar’a çarpmıştı. Çarpışmanın şiddetiyle Dumlupınar’ın güvertesinde bulunan 8 kişi denize düştü. 8 kişiden 2 si pervaneye takılarak, biri boğularak yaşamını yitirdi.
Olay yerine ilk olarak Gümrük Motoru geldi. Sağ kalan 5 kişi, Gümrük Motoru tarafından Çanakkale‘ye götürülerek hastaneye yatırıldı. Denizaltı öylesine hızlı batmıştı ki geminin içindeki 81 kişiden yalnızca 22’si kıçtorpido dairesine sığınabilmişti. Burada mahsur kalan 22 kişi battı şamandırasını su yüzüne fırlattılar. Güneşin doğmasıyla birlikte civarda dolaşan balıkçı tekneleri tarafından şamandıra görüldü. Gümrük Motoru derhalşamandıranın yanına geldi. Gümrük Motorunun ikinci çarkçısı Selim Yoludüz, şamandıradaki ahizeyi kaldırarak ve “Alo” diyerek cevap bekledi. Denizaltıdan cevap veren Astsubay Selami Özben; elektriğin kesik olduğunu, geminin sancak tarafına 15 derece yatık olduğunu, kıç torpido dairesinde 22 kişi olduklarını bildirdi. Selim Yoludüz, Kurtaran gemisinin geleceğini söyledi. Saat 11:00 sularında Kurtaran olay yerine geldi. 72 saat boyunca çalışmalar durmaksızın sürdü. Fakat boğazdaki şiddetli akıntı nedeniyle çalışmalar sonuçsuz kalıyordu. Artık denizaltıdakiler için umutlar kesilmişti.
Denizaltıda ölen 81 kişi her yılın 4 Nisan günü anılır.[2]
TCG Dumlupınar ‘da Hayatını Kaybeden Denizciler[değiştir |kaynağı değiştir]
5 Nisan 1953 tarihli Akşam gazetesi.
Dumlupınar‘ın arması.
Subaylar[değiştir | kaynağı değiştir]
Astsubay Kıdemli Başçavuşlar[değiştir |kaynağı değiştir]
Astsubay Başçavuşlar[değiştir | kaynağı değiştir]
Astsubay Çavuşlar[değiştir | kaynağı değiştir]
Mükellef Çavuşlar[değiştir | kaynağı değiştir]
|
Mükellef Onbaşılar[değiştir | kaynağı değiştir]
Erler[değiştir | kaynağı değiştir]
|
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
Teğmenim |
Yazar Ayhan Hunalp |
Salı, 30 Kasım 1999 02:00 Bu makale 3641 defa okunmuştur. |
Teğmenim (Bu şiir 1953 yılında Çanakkale’nin Nara Burnu’nda Naboland şilebi ile çarpışarak batan “Dumlupınar Denizaltısı” için yazılmıştı.) Teğmenim !!! Yurdumun en güzel defnelerini takmıştım alnına Gemilerin de kardeşliği vardır teğmenim Ben Oflu Hasan’ım Bilirim anacığım bilirim Bir bayrak var gözlerimde teğmenim bir bayrak Ayhan HÜNALP |