TMOK üyesi Remzi Yılmaz, Rio’da sona eren Paralimpik Oyunları’nı Karar gazetesine değerlendirdi. TRT’nin eski haber müdürü de olan Yılmaz, TRT’ye de teşekkür etti:
Duygu Olimpiyatları
Rio 2016 Paralimpik Oyunları, Pazar akşamı muhteşem bir kapanış töreniyle sona erdi. 7 Eylül’de başlayan ve 4 bin 148 sporcunun, 23 branşta yarıştığı oyunlardaki mücadelelerin, Ağustos ayındaki Olimpiyat Oyunlarından heyecan boyutunda hiçbir eksiği yoktu. Ancak en dramatik filmlerin bile hissettiremeyeceği duygularla yüklüydü.
Oyunları 4.148 sporcudan 4.147’si tamamlayabildi. İranlı bisikletçi Bahman Golbarnezhad, yarış esnasında geçirdiği kaza sonucu hayatını kaybetti. İranlı sporcunun hayatını kaybetmesi ilk değil, daha önce yine bir bisikletçi ve kış oyunlarında da bir kızakçının hayatını kaybetmesi, oyunların acı hatıralarına eklenmişti.. İranlı bisikletçinin ölümü de Rio 2016’nın en trajik olayıydı.
Oyunlarda, çeşitli nedenlerle bazı organlarını kaybetmiş, ancak yaşam mücadelesini elden bırakmamış, sporla hayata tutunmuş engellilerin mücadelesine tanık olduk. Burada TRT’ye teşekkür etmek gerekir, çünkü, Olimpizm ruhunun henüz yeterince algılanamadığı, engellilerinse yeterince dikkate alınmadığı ülkemizde, tüm olimpiyatlar boyunca yaptığı yayınlarla hem bu ruhu yansıtmaya, hem de engellilere dikkat çekmeye çalıştı. Diğer medya kurumları, sadece madalya haberlerini manşete taşırken, TRT, bir futbol programı olan Stadyum’u bölüp, Paralimpik oyunlarından canlı yayınlar yaparak alkışı hak etti.
2016 Rio Paralimpik Oyunlarında Türkiye, madalya sıralamasında 34’üncülüğü elde etti.
Çin, 239 madalya ile zirvede yer aldı. Büyük Britanya ve Ukrayna Çin’i takip ettiler. Türkiye, 3 altın, 1 gümüş ve 5 bronz madalya ile paralimpik oyunlarını 34. sırada tamamladı.
Olimpiyatlarda madalyanın önemine çok fazla değinmeğe gerek yok. ‘Olimpiyatlarda yarışmak önemlidir’ sözü ise kürsüye çıkamayanları teselli etmek için söylenmiş bir söz değildir.
Paralimpik Oyunlarında ise ikisinin de hiçbir önemi yoktur bence. Hiçbir fiziki eksiği olmayanların bile ruhsal bunalımlarla boğuştuğu günümüzde, onca eksiğine rağmen yaşam mücadelesini kazanıp ardından madalya mücadelesi verebilenler alkışın en coşkulusunu hak ediyor.
